El Viacrucis del Señor

El Vía Crucis o Camino a la Cruz es una de las más antiguas devociones practicadas por los Católicos en todo el mundo. Consiste en acompañar a Jesús en su Pasión y Muerte, en sus horas finales,recorriendo sus catorce estaciones, desde que fue condenado a muerte hasta su sepultura.

Camino de la Cruz. La vida está llena de caminos, cada uno tiene su camino y nuestros caminos. Hay caminos fáciles y hay caminos difíciles. Hay caminos de pecado y hay caminos de gracia. Hay caminos de Dios y hay caminos de los hombres. Hay caminos que llevan a la libertad y hay caminos que llevan a la esclavitud.

Señor, hoy queremos andar, no nuestros caminos, hoy queremos andar tu camino. Un camino que tiene un mal nombre y un mal apellido porque es un camino que lleva a al Cruz y, a la vez, es un camino que hay que recorrerlo cargando la Cruz.

Señor, tu camino de la cruz no es de los caminos fáciles, pero Tú nunca hablaste de caminos fáciles. Tú siempre ofreciste caminos cuesta arriba, siempre ofreciste caminos en los que uno lo arriesga todo, hasta la propia vida.

Sin embargo, Señor, sabemos que es el único camino que nos lleva a la vida. Sabemos que pasa por la muerte, pero es un camino que lleva a la vida de verdad. Tu camino de la Cruz es un camino de amor, un camino de fidelidad, un camino de solidaridad y un camino donde Dios revela su amor al hombre y pone de manifiesto lo importante que es cada hombre.

Señor, al recorrer hoy este "tu camino-nuestro camino", queremos hacerlo con la esperanza puesta en el corazón y en los pies. Queremos que, al caminarlo, caminemos con las alas de la esperanza que nos hacen amanecer en la Pascua. No lo andaremos solos, lo vamos a andar contigo. Tú por delante.

از طریق Crucis از یا راه صلیب یکی از قدیمی ترین عبادت تمرین توسط کاتولیک در سراسر جهان است. این است که به همراه عیسی در عشق و شور و مرگ او، در ساعت های پایانی خود را، پوشش چهارده فصل خود، از او به مرگ تا دفن محکوم شد.

 راه صلیب. زندگی پر از راه است، هر کدام از راه خود و مسیر ما. هیچ جاده آسان و جاده های ناهموار وجود دارد. راه گناه و فیض وجود ندارد هیچ جاده ها. راه خدا وجود دارد و راه های از مردان وجود دارد. راههای به آزادی و هیچ جاده که منجر به برده داری وجود دارد.

خداوند، امروز ما راه رفتن، نه از راه ما، امروز ما می خواهیم به راه خود را. یک مسیر است که دارای یک نام بد و بد نام این دلیل که یک جاده ای که منجر به صلیب و به نوبه خود، یک مسیر است که باید حمل صلیب گذشتن است.

خداوند، راه خود را از صلیب است که جاده آسان نیست، اما شما هرگز از مسیرهای پیاده روی آسان صحبت کرد. شما همیشه جاده سربالایی شما ارائه می گردد، به شما ارائه راه که در آن یک چیز، حتی زندگی خود را از خطرات ارائه شده است.

اما ای خداوند، ما می دانیم که تنها راهی که منجر به زندگی است. ما می دانیم چه مرگ اتفاق می افتد، اما این یک راهی که منجر به زندگی واقعی است. راه خود را از صلیب مسیر عشق، یک مسیر از وفاداری، یک مسیر همبستگی و یک راه که در آن خدا محبت خود را نشان می دهد برای انسان و نشان می دهد که چقدر مهم هر انسان است.

خداوند، به امروز این "راه ما خود را راه،" ما این کار را با امید در قلب خود و روی پای خود را. ما می خواهیم، ​​به راه رفتن، راه رفتن بر روی بال امید که ما را در عید پاک سپیده دم. آیا ما به تنهایی راه رفتن، ما با شما بروید. شما به آینده.